Can Dost Şiiri - Ahmet Şadi

ümsüzlük üzerine kurduğun hayaller bitti,
Artık şimdi ölümsüz,
Gerçek hayattasın can dost,
Zevk sefa dedin hep dünyanın peşinden koştun,
Eğlencelere aktın gecelerde coştun,
Villalar köşkler saraylar kurdun,
Bilmedin aslında mezardı gerçek yurdun,

Bak terk etti sevenlerin sayanların,
Önünde eğilenler,
Makamın saltanatın seni,
Bir giydiğini bir daha giymezdin değil mi?
Beğenmezsen çıkar at, sana sarılan kefeni,
Altından yaptılar tabutunu yakuttandı cevheri,
Ne oldu? can dost bir şey değişmedi,
Yine yaratıldığın toprak sardı değil mi bedeni?

Şimdi biçeceksin artık dünyada ektiklerini,
Göreceksin gerçekten sevenlerini,
Kalp kırmanın yol açtığı depremleri,
Yapsaydın bir gönül sana verilirdi saraylar,
Emrinde olurdu yine hizmetkârlar,
Yaa! ! can dost şimdi bak seni karşıladı,
Acı veren azaplar,
Gülden bahçelere girecektin mezar yerine,
Alsaydın insanlardan hayır dualar,

Öldün bitti var mı diyor dünya sonrası?
Can dost varmış değil mi?
İşte gerçek hayat bundan sonrası,
Can dost senin benim onların,
Anlamakta zorlandığı hayat burası,
İnsanın işi kolay yaşam cennettir,
Sevdiyse insanı mevlâsı,
Değilse can dost cehenneme yazılır müsemması,
ALLAH korusun can,
Zordur o ateşe dayanması,
Dilerim seni beni herkesi bağışlar,
Çünki çoktur RABBİN bağışlaması,