Gönderilmemiş mektuplar Şiiri - Halilberke

Gönderilmemiş mektuplar

Sevdiğim insanı kaybetmeye alıştım

Artık hayatı önemsemiyorum

Artık bogazım agrıyor diye bahane ettigim sigarayıda bırakmak istemiyorum

Bugün ne giysem düşünceside bitti evden dışarı adımımı atmaya korkuyorum

Sana ait olanları, hatırlarım senin eserin olan insanlarla. muhabbetin acılır

Artık hic toparlayamam kendimi şeytan bile bukadar tekmelenmedi

Kendi Yüregimi bastıracak teselli olarak kelimelerin bile yoktu

Dur yapma diyemedim beni kendine küstürme

Ya öldür beni bir cami avlusuna at faili mecul olayım

Yada gözüme görünme kalbimin seni görmeye tahammülü yok

Kac defa söyledim alışkanlıklarım var bırakamıyorum tiryakinim

Lakin anlamadın kalbimde leke gibiydin hic cıkmadın

Sanki sana kelepceli agzım mühürlü gibiydim kızamıyordum bile sana

Keşkelerimde ve acabalarımla öylece kaldın hayallerimde bile sen vardın

Söyleyemediklerim ve tamamlanmamış kelimelerimle öylece kaldım

Uykusuz geceleri yaşadım.artık zamana bırakıyorum sözüde fayda etmiyor

Ve sen heveslerimle özlemlerimde ümitlerimle hasretimle icime gömerek

Ben bu sevgiyle ancak seni mahşerde beklerim