Gönder Atalı Şiirleri - Şair Gönder Atalı

Ağlamak, direnmektir gönüldeki eleme,
Ağlamak, tebessümdür habersizce gelene,
Acizliktir, kaçıştır, cesarettir ağlamak,
Ağlamak, hediyedir aşkından her sevene.

Gecenin kulağına sensizliği fısıldadım
Gece bitmek bilmez sensiz
Yalnız kalınca anladım
Gün doğmayınca anladım.

Camdan süzülen her damla

Çekinme, tut nasırlı ellerimden
Hiç bırakmayacakmışcasına sımsıkı
Öp çatlak dudaklarımdan, gözlerini kapatmadan
Bakışların utandırmasın beni ama
Sev beni, karşılık beklemeden sev
Seviş benimle kan ter içinde kalana değin

Bıraktığın gibiyim “dün”üm, kalakalmışım mazinde,
Kırağı yemiş hülyalarım, ağlamışım, yanmış yüreğim,
Çırılçıplağım, yalınayağım, perişanım anlayacağın...

Bıraktığın yerdeyim, sendeyim, seninleyim can özüm,
Buz kesmiş hayallerim, donakalmışım, yanmış ciğerim,

Ben bitmekteyim dostum, tükenmekte günlerim
Bu genç yaşımda yedim sillesini kaderin
Şu anda yaşamaya ölmeyi yeğelerim
Hiç ummazdım bu denli eli ağır feleğin.

Gözlerim bu dünyaya farklı bakıyor artık

Diz çökmüşüm önünde
gözyaşlarımla ayaklarını yıkıyorum
öpüyorum ve başıma koyuyorum sonra annemin elleri gibi
gözkapaklarım sarhoş, başımı yukarı kaldırmaya
ne gücüm ne yüzüm var...
ellerin saçlarımda geziniyor düşman askeri misali

Gece susuz, gece uykusuz, gece aç,
Gece, bir yosmanın kollarında oynaşmakta,
İniyor terden sırılsıklam sırtına kırbaç,
Gece dertli, karalar giyinmiş ağlamakta.

Gece, yıkanıyor günışığının gözyaşında,

Ben, beklemeye alışığım
Varsın olsun bu gece de bekleyeyim
Bu gece de uykuya namahrem sabahlayayım
Bu sabah da gözkapaklarımda doğsun güneş
Varsın gece bitmesin hiç, gün ağarmasın…
Ben, beklemeye alışığım

Ey dün!
Geçtin gittin sessizce, bıraktın bana keder.
Ey bugün!
Bir önceki günüm sana isyan eder.
Ey yarın!
Geçen her gün, uğruna kurban gider.

Artık bu hengame böyle devam etmemeli;
kaçak göçek yaşanan aşk ve çıkmaz bir sokak...
Bu sevda, dibi olmayan kör bir kuyu,
lakin, asi gerçekler böler en tatlı yerinde uykuyu...
Ayrılık; ölümden bir önceki durak olsa da,
yenmek, inadına yenmek ihtirasa esir o duyguyu...