Yâ Rabb, benim aşk derdime dermânımı gönder
Bir neşv ü nemâ bahş edecek nânımı gönder
Gönlümde açık hâneme mihmânımı gönder
' Lûtf eyle Hüdâya bana cânânımı gönder
Can mülkü harâb oladan sultânımı gönder' (1)
Mevlâ korusun kargaşa dehrin sonu gelmiş
Takat tüketip insdeki sabrın sonu gelmiş
Âdem bilemez, belki de ömrün sonu gelmiş
' Lûtf eyle Hüdâya bana cânânımı gönder
Can mülkü harâb oladan sultânımı gönder' (1)
Taş çatladı göğsümde çektikçe meşakkat
Bir nebz azalır nefste sebat kalpte sadâkat
Gurbette kalan Mehmede yetmez mi bu fürkat
' Lûtf eyle Hüdâya bana cânânımı gönder
Can mülkü harâb oladan sultânımı gönder' (1)
(1) Şeref Hanımın gazelinden (1861)
Neşv ü nemâ = gelişme, büyüme
Bahşedecek = bağışlayacak
İns = insan
Mihmân = misâfir, konuk
Fürkat = ayrılık
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /
Kayıt Tarihi : 8.7.2011 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!