Bir gonce -i dem tutmuş dudağın
bir gonce dehan
lisanın sühan
sen heybetli Süphan
ben avare ben gezgin
ülkene doğru yol aldım gidiyorum
darmadağın
göçebe bir yıldızken senin göğünde
güneşe yandım pervaneyim ben
evsiz barksız bir seyyareyim
kanar ki kanar
bir gonce-i dem tutmuş dudağın
sen bir bülbül-ü şeyda
benimse geçti çağım
yangınlara maruz kaldı otağım
yenilmiş bir cengaverim ben
aşk'ına yaverim
18/Eylül/2012/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 18.9.2012 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir rüzgâr esmiş sanırım yüreğinizde Nimet Hanım, belki de eflâtun bultlu bir gurup vakti ve bu güzel şiiri getirmiş dilinizin, kaleminizin ucuna...
Güzeldi Şiiri ve rüzgârlı yüreğinizi gönülden kutluyorum.
Sevgi ve saygımla efendim,
Ünal Beşkese
Hem kavuşmaların hem de kopmaların denizidir aşk.Ve o büyük evrende sen/ben çatışkıları hep vardır.
'Eski Şiirimizin' dilinden esinlenmelerin yer yer motiflendiği bu şiirde olduğu gibi.
Etkili bir lirizmle karşılaştığımı söylemeliyim.
Erdemle.
begeniyle okudum
Yazan eller dert görmesin
Şiir akışı anlatımı
düşünürlüğü satır geçişler
takıntısız
mükemmellin üzerinde
bir paylaşım olmuş
benden tam puan kutlarım
TÜM YORUMLAR (5)