Goncası Ol, Gülü Ol Şiiri - Halil Gürkan

Yaşanan on dört asrın, mevsimi ol, yılı ol.
Kullardaki her kusrun, perdesi ol, tülü ol.

Çalış, Kuran rehberin, ışısın her bir yerin,
Hak yoluna seferin, kervanı ol, yolu ol.

Aynasıysan saklının, peşinden git aklının,
Evvel ahir haklının, avazı ol, dili ol.

Hakkını ver bugünün, önüne geç hep dünün,
Bikes kalan düşkünün, kanadı ol, kolu ol.

Hikmeti bol sabahın, er kalk, olmasın ahın,
İlim saçan dergahın, hasırı ol, çulu ol.

Güneş vuran her dağın, rengi solan yaprağın,
Suya hasret toprağın, yağmuru ol, seli ol.

Aralı dur yalandan, hırsızlıktan, talandan,
Veren üstün alandan, her verenin eli ol.

Yatıp durma sinerek, doğrul aczi yenerek,
Ol kovana dönerek, peteği ol, balı ol.

Ardında dur sözünün, akı olsun yüzünün,
Her dem gönül sazının, mızrabı ol, teli ol.

Asalet var soyunda, kural gözet oyunda,
Toy edenin toyunda, yeşili ol, alı ol.

Eri ol inancının, devası her sancının,
Fazilet ağacının, yaprağı ol, dalı ol.

Mimarısın zatının, dostu olmaz katının,
Şahlanan aşk atının, dizgini ol, nalı ol.

Sabır zırhını bürün, yoksula Hızır görün,
Hem bugün hem de yarın, şefkat ile dolu ol.

Güçlü olsun imanın, aydınlansın cihanın,
Nefsin değil Kuran’ın, kölesi ol, kulu ol.

Sevgi tütsün ocağın, ısıtsın hep sıcağın,
Halil der dört bucağın, goncası ol, gülü ol.