Goncagül'e Mektuplar Şiiri - Reha Yünlüel

I

boykotlarda unuturdun atkını cancağızım,
gölgen senden uzun olurdu;
saçların bir bir düşer,
yorulurdu

tüfek atıcılarından alırdım haberlerini
baloncu amcalardan
ve bir de
pamuk şekercilerinden

gözlerin
önce çakmak çakmak bakar
sonra
durulurdu...

biliyorum!
yepyeni bir iklim,

gözlerinden kurulurdu...

II

bağırmalardan geliyorsun
ılık bir salı akşamı
ellerin duru, sesin kısık

kapı aralığında saklanan
masmavi bir denizi
bırakıyorsun ardında,

fötr şapkalı bir canavar düdüğü
girmeye çalışıyor peşinsıra,
yeşil bir horon mendili gibi dönderiyorsun
nasırını denizin,
düdüğün suratında...

nasır gülüyor,

deniz kabuklarının en küçüğü
söndürüyor düdüğün sesini...

sen
kapını kapatıyorsun.