Bedenler üşüyordu kasımpatı sıcağında.
Rengarenk gülüşlerin arkasında,
Papatyalar ölüm kokuyordu.
Kopuyordu toprağından beyaz gelin,
Köklerinden damlıyordu gözyaşları,
Son nefesinde iki tümce,
Olmazlar arasında yaşadık
Talihin en acı kaderini.
Bir görünüp bir kaybolan mutluluğun
Sahnesinde sadece bir figürandık.
Oynadığımız oyun gönüldü,
Sitemkâr hayatın engeline takıldık.
Seviyordu yağmurda ıslanmayı.
Her saç teli ıslanana kadar,
Dans ederdi yağmur damlaları ile.
Benim ödüm kopardı hasta olacak diye.
Sonra uzattığım şemsiyeyi alır,
Elleri ellerime değer,
Yağmur sonrası toprak kokusu gibisin
Çeksem burnuma içim dışım huzur
Dokunsam toprağına elim yüzüm çamur.
Damlaya damlaya içime biriken
Sevda yolunda bir tuzak gibisin.
Yitip tükenen bir ömrün,
Sancılı yarınlarında sevdim ben seni sevgili.
Gülüşünden,gözlerinden öpülesi
Hayaller biriktirdim heybemde.
Her bir gün sonrasına daha bir heyecanla
Senin gözünden
Şimdilerde karanlık sokakların sessiz diliyim.
Eser durur caddelerime hoyrat rüzgâr.
Savurur yağmur damlalarını evlerin camlarına,
Bir şarkının ezgisi kavuşur kulaklarıma,
Dinler dururum kaldırım taşlarında.
Eskiden çok büyük gülümsemelerim vardı
Olur olmaz,zamansız kahkalarım.
Sabah güneşe aşık
Gece Ay'a sevdalı
Hayat kokan bir kadındım.
Yüzümü güneşe döner
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!