Sen ey güzel! Ne karanfil, ne de gül
Henüz açmamış, taze bir Gonca'sın..
O siyah saçların, ipekten bir tül
Endamın, selvi boyunla Gonca'sın.
Dudakların ateşten bir karanfil
Güzel yüzünle, kalbe doğan ay'sın..
İsteseydin, gönlümü verirdim bil
Ben kurumuş dikenim, Sen Gonca'sın.
Kirpiklerin sanki ok, dişler inci
Tüm güzelliklerde bil ki; Sen varsın..
Ümit versen, gönlün olur sevinci
Gönüllere hayat veren GONCA'sın.
Kayıt Tarihi : 10.8.2002 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)