Gömün beni Şiiri - Sahib Selimzade

Şiirlerimle gömün beni.
Aşk kokulu,bazen hırçın,bazen isyankar,
Olacak olandan kimse kaçamaz değiştiremez kaderi.
Yokluğumda hatırlanmam sanmayın ben yoksam şiirlerim yaşar

Bir kalem,bir kağıtla gömün beni,
Ben yoksam ruhum şiir yazar.
Ölümü öyle çok büyütmeyin,
Hatırlanmazsanız o zaman ruhunuz şaşar.

Sıkı-sıkı bağlayıp öyle gömün beni.
Yolum uzun,gitdiğim yol ince,
Sorular çok,cevap az.
Gitmekden korkmuyorum ama düşersem o zaman fena.

Kimi qaddarlığyla,kimi cesaretiyle,
Kimide kalemiyle hatırlanıyor bu dünyada.
Qaddar değilim,cesaretimi kullanacak bir dünyadada yaşamıyorum.
O zaman şiirlerimle,kalemimle hatırlayın beni
Dudağınızda son bir gülümsemeyle gömün beni...