GÖMÜN BENİ
Günledir efkarım aştı dağları
Sızladı, sızladı ağrıdı sol yanım
Hasretin mengenesinde sıkıldı yüreğim
Güneşte soldu günüm
Gömün beni, gömün beni
Örtün üstümü
Örtün…
Kimse görmesin beni
Koyulaştı gölgeler
Alaca karanlık yakın
Akşam iniyor
Gece saracak bedenimi
Ölüm sınırsız ayrılık
Ayrıyım madem yardan
Gömün beni, gömün beni
Örtün üstümü
Örtün…
Gül kokusu tutsun yollarımı
Mezar başımda
Bayramdan, bayrama sohbetlerim
Yar dili değsin dilime
Nergis, sümbül, menekşe
Hercai sevişmelere hasretim
Güneş ters tarafta anladım
Gömün beni, gömün beni
Örtün üstümü
Örtün…
Cam kulelere hapsedin aşkımı
Işıl, ışıl kule duvarları
Ezan sesine karışsın çanlar
Beni sevdalılar anlar
Karanlık puslu akşamlar
Soğuk, soğuk ölüm kadar
Güneşe çevirin yüzümü
Örtün, örtün,
Örtün üstümü
Ben orda da söylerim
Sevda türkümü
25 / 09 / 2009 - Maltepe
Mehmet Doğan 5Kayıt Tarihi : 17.4.2010 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!