Hiç geçmeyen seneler biliyorum,
Aynı yalana ben her defa kanıyorum,
Düşün sen de fahişe, ne istediğimi,
Düşünürken buldum ne istemediğimi.
Annem şuan evde değil ve babam belli değil,
Bana Muhammed değil, sadece deli deyin,
Tımarhane odasında çok istedim delirmeyi,
Bir kurşunla değil, kelimenle delinmeyi.
Kafamın içinde tüm diriler ölü gibi,
Evet bugün gömün beni, ölmemiş bir ölü gibi,
Yıldızları öldürdüm, bu güneşin körü benim,
Baktım körün gözlerine ve dedim ki görün beni.
Kayıt Tarihi : 14.4.2023 22:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Leyla](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/14/gomun-beni-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!