Yeryüzü yalnızlığını anlatan hormon çifliğinde
Kendini üretmeye alıştırmış ve kabullenmiş haliyle insan
Alıp atmalı atölyelikli şehirleri yutup içine alan gar-garajlarda
Yol kenarlarında gırtlağına kadar gömülü çöp bidonları gibi atık...
Kendi soyunu tüketmek için adeta
Dövdükleri kızgın demirlerden daha büyük öfkelerle kudurup
Toprağında söyleştikleri hayatı yerinden kazımaya kurmuş saati
Silahlar üretiyorlar
Silahsız da ölüşüyorlar
Susarak ve sonuna kadar
Dibini gördükleri cehennemlere
Cinayet cinnet dalarak...
Seyfi Karaca..........Haziran / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 13.7.2011 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!