Gömdün Taşsız Topraksız Şiiri - Hasan Ul ...

Kolay mı kopup gitmek, tırnak değil bu kopan
Ciğerden bir parçadır, benden alıp gittiğin
Sessiz duruşum sensiz oluşumdan güzelim
Çığlıkların içinde bende yanıp yittiğin
Ciğerden akan gamı, bir çılgın gönül emdi.

Koşup dururum şimdi, bilmediğim mekanlar
Fare geçmez sokaklar bir kısır döngü yeri
Seni sevme sebebim sende olan her şeyden
Dirlik düzen kalmadı koptuğun günden beri.
O anlar başka andı, o demler başka demdi

Bu düzensiz gönlümün sığdığı dünya bitik
Sen gideli tek başı, koca dünya almıyor.
Çayları ırmakları, şefkatle tutar yatak
Her tarafım boşalmış, gönlüm sensiz dolmuyor
Bedeninden nur akar, terin bana zemzemdi

Kopuşun canım yaktı, söndürecek su mu var
Bir mezar karanlığı yaşadığım bu şehir
Köklerinden koparken hayata küskün dalım
Beni hayattan attı sensizlik acı, zehir
Belki benim yanlışım, sana doğru gelmemdi

Yataklar kabul etmez beni sokaktan başka
Gönlümdeki büyüyen güller gülsüz yapraksız
Sevgin kan kaybederken ben ölmüşüm bilesin
Gömdün beni acıya gömdün taşsız topraksız
Benim derdim sebebim seni pek çok sevmemdi.