Gölgeyle Dans Şiiri - Mete İlkyaz

Kış bittiğinde
ormanda karlar erir
hayaletlere döner ağaçlar
dallar
bir şiirin bitmemiş dizeleri
orman sokaklarında
kuru bir kalabalık uğuldar
güneş karanlık yüzünü gösterir
gecede kaybolur
mezarda çürür cesetler herşeyden bihaber
ne kış ne bahar
umursamaz ölüler
kara ağızlarıyla matem şarkıları söylerler
yıldızlar şekillenir gökte
ay gülümser
çobanın kaval sesi
ne gezer bu tekinsiz saatte
ses sese karışır
gölgeler dans eder uzakta
orman donup kalır
soğuktan
titrer ölüler
korkudan