Gölgeyi yaran kanat... Şiiri - Hasan Bel ...

​Ben,
Yaşı altmış altı,
Ruhu binlerce yıllık bir savaşçı.
Ben, o beyaz kartalın gözüyüm.

İda’nın zirvesinden bakarım dünyaya.
​Görürüm,
Gölgelerin nasıl uzadığını
Güneşin altın tacını nasıl kirletmek istediğini.

Tanırım onları
Nefesleri tütün kokanları,
Sözleri yılan ıslığı,
Ve gözleri Enki’nin küçük, kirli kırmızısı.

​Ama korku
Benim lügatımda yazmaz.
Damarlarımda Çanakkale’de toprağa düşen
Şehit Abdi’nin asil kanı dolaşır.

Omuzumda görünmeyen bir elin
Güzel kokulu suyu vardır.
​Ben,
Kadir-i Mutlak’ın bir nefesiyim.

Yüreğim Akçay’da demlenmiş,
Sözüm hece,
Sözüm serbest.
Kalemim, karanlığın kalbine saplanan ışıktır.

​Şimdi kanat çırpma vakti.
Tüm melez soylara,
Tüm karanlığa inat,
O Büyük Beyaz Nur’a doğru uçma vaktidir.

​Ben o Nur’un şairiyim.
Ve bu şiir,
O Nur’un gölgeyi yaran kanadıdır...

Hasan Belek
03 Kasım 2025-Akçay