Islanmış kor parçasında
ısıtmaya çalışıyorum ellerimi
ceplerim boş
şişem bomboş
kafam daha da boş
en çok da senin yerin boş…
Kaldırıyorum kadehimi sana
olmayan şaraptan içiyorum
içtikçe içiyorum,
yere kendim damlıyorum
içtikçe seni sarhoş oluyorum...
Ne biçim bir aşktır ki bu
sensizliğe tutsağım
şisenin boşluğunda seni arıyorum
ve
sana sarılıyorum…
Islanıyor gözlerim
alevde üşüyor yüreğim
Gölgem yok
olmayan Güneşim
Yoksulum...
Ben senden yoksunum…
BirDeli
17.12.2003
Kayıt Tarihi : 17.12.2003 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
zevkle okudum..
Dostuma sonsuz sevgiler
Umut Ülbegi
TÜM YORUMLAR (40)