Gölgenin Yalnızlığı Şiiri - Mehmet Kurt 2

Yine buruk bir gece var üzerimde,
Soluk ve donuk bir sessizlik...
Seyrek aralıklarla geçen araba vızıltıları,
Kafamda dönen tozlanmış türkü melodileri.

Gündüzün getirdiği yorgunluk var üstümde,
Samimiyetsiz samimiyetlerin verdiği bıkkınlık...
Sonra duvarlar berilir gözlerimin önüne,
Garip ve anlamsız renk tonuyla birlikte.

Gecenin gözleri kapalı, yıldızlar uzak,
Avuçlarımda kum saatinden dökülen kumlar...
Ay, solgun yüzle sırıtır bulutlardan,
Ağaçlar bile mahcup sanki varlığından.

Sahte kalabalıklar, sesli yankılar sevmem,
Tanımam kimseyi, tanımakta istemem.
Yaşamların silikleştiği günden beri,
Bir kendimi bilirim, bir de odada süzülen gölgemi...

- Mehmet Kurt