Sevebilir miydim seni kendimden çok,
Görmeseydim ruhunu aydınlatan ışığın şavkını…
Eritebilir miydi gönlün tüm acılarımı,
Teslim etmeseydim benliğimi özüne…
Ne gam ki ölümden önce çaldı kapıyı ayrılığın,
Yokluğunun acısını yaşayamamak varmış kaderde…
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Tebrikler. Duygu dolu yüreğinize ve kalem tutan ellerinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta