GÖLGEN OLDUM
İlk göz ağrım aşkı ben sen de buldum,
Emrine amade kapında kuldum,
Soğuk kış günleri dışarda kaldım,
Sana senden yakın hep gölgen oldum,
Pervaneler gibi döndüm çevrende.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Yorumunuza çok teşekkür ederim Mustafa Bey selamlar.
Gölgesi ol da
"Pervane" olma Fahri Bey,
Ne gerek "yanmaya"
Yaşamak varken...
Tebrikler şiire..
Yorumunuza çok teşekkür ederim Mustafa Bey selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta