Gölgemin Gülüşündeki Sır

Gölgemin Gülüşündeki Sır

Her defasında kırdığın kalbimden,
Arta kaları topluyorum yerlerden,
Gözlerim ağlamaklı,
Ellerim telaşlı...
Tuttuğumu atıyorum içime,
Öyle saçma sapan yerlere yapışıyorlar ki,
Hiç biri doğru yerinde değil...
Hiç biri eskisi gibi değil,
Bense toplayıp gitmek için acele ediyorum,
Umrumda bile değil,
Kırıkların kanattığı ellerim,
Canım acımış umrumda bile değil,

İşte yine aynı sen! ,
Kırıp dağıttığın yine benim gönlüm! ,
İşte yine,söküyorsun içimde yeşertiğim umutları,
Her aşamada,
Biraz daha ufalıyor kırıklarım
Her defasında daha çok zorlaşıyor..
Yerde kalanları seçmek,
Yoruluyorum bıkıyorum,
Bırakıp kaçmak istiyorum öylece,
Sonsuz uykuya kaçmak,

Nefes almak için de ,
Artık pencereden başımı dışarı çıkartmam gerekiyor,
Boğuluyorum.
Ama gene ölmüyorum,
Gene de yaşıyorum işte,
Aslında öylesine yaşıyorum,

Bu kez bu sondu biliyormusun?
Çünkü bu kez,
Yerde un ufak olmuş,
Gönlümün parçaları,
Alamıyorum, toplayamıyorum,
Elerime yapışıyor,
Üzerime bulaşıyor,
Tekrar bir araya getirmem,
Asla mümküm değil,

Bir kalp, gönül taşımıyorum artık,
Göğsümde koca bir boşluk,
Bense simsiyah bir gölge,
Ölüm seni bulana denk yürü gölgem,
Sen yinede gül,gülümse,
Hayat çok zorluyorsa çok gül,
Böyle dayan gölgem,
Gül neşeli sansınlar....

gölgeşairi

29.03.2008