Gölgelik Yalanları Şiiri - Musa Binol

Vakit içinde vakit,
Rüyalar dolanmış kalmış kıvrımlarıma,
Saatler; bir yarım, bir çeyrek, bir tamda.
Sükût ardına sükût dizdim,
Sofinin tesbihi namında...
Fakat yine de;
Şükür olsun bugüne uyandırana.

Bugün, yarını düşünme yolum,
Yolum dünü eğirir durur.
Şafak, geceye benzer böylece,
Ben şafağa.
O bana benzemez ama.
Kalbime kesif bir sızı oturur.

Yine han gölgelikleri altında beklemekteyim,
Hiç gitmeyecekmiş gibisinden.
Koskoca bir gökyüzünün az bir parçası,
Gözlerime yansıyan...
Hiddetli güneşin sıcaklığını,
Kıyas etsem yok sayacağım bir gölgelik,
Engelliyor.
Ve ben engelliyorum,
İçimin kırılganlığını.
Muhterem bir adamın,
Sevip durduğu kediler oynaşıyor ileride,
Aldırmıyorum.
Çünkü gitmeyi beklerken,
Gram umursamam.