Gölgelerin İz Düşümünde

yokuştur uzundur ve de sarptır
engebeli ve de düştür
rakımı yüksek de olsa
çilesiz bülbül olmaz derler ya
eziktir yüreğim seviye

kıskanırım sarhoş gece ve dallardan
insanlığımdan utanaraktan
makul değil belki bu durum
zamansız ve de mekansız
duygularımın yerçekiminde

acizane bahar vurgunuyum
yeşile ala ve de kırda papatyaya
dönencemin ipinde şiir
aşk arar sevdalı yüreğim
gölgelerin iz düşümünde