Gölgeler ve Ağaçlar Şiiri - Rüstem Badıl ...

Sırtımda bir yük, eski taşlardan,
Köyün sesi, tütün dumanında saklı.
Ağaçlar, uzun bir sırrın bekçisi,
Her yaprak, bir kayıp hikaye.

Zaman, yavaşça sürüklerken beni,
Bir nehir gibi akar, kaybolur aramızda.
Göl kenarında bir ay, çırpınan sularla,
Hüznü karanlığa fısıldar, geceye sarkar.

Yıldızlar, belirsiz bir geçmişin hatırası,
Kırık dökük rüyalar, birer birer düşer.
Ama ben, her sabah yeniden doğarım,
Göl kenarında, kelimelerimle inşa ederim dünyamı.