Gölgeler Perdelendiğinde Günün Rengine

Ay karanlığında gece çöküşüyle siyah rengin evine
Aklında yıldız mahkumluğu varsa kendi gününü göremezsin
Eğer vaktinde çarpmıyorsa kalbin
ki...bütün gölgelerin kimliği biraz gecedir
Kimdir
Neredir
Hangi densizliğin esiridir bu zindanlar demeye kalmadan
Çünkü insan dediğin
En uzaktaki hiç haberdar olmadığın ortak dünyalarda başlar
Bozulan ve yapılan herşey
Ve herşey... güzel çirkinlerin cümlesinden alemi
Şu toplum denen meydanda herkes
Herkesten alacaklı olduğu kadar birbirinin borçlusu ve sorumlusu ki..
Kişi kişiden,
Mevsim mevsimden,
Toprak topraktan ayrı sanılır, ne yalan şey oysa
Oysa dokuz köyden kovulmanın
Onuncusunda tutunacak yeri nasıl olsun,
Gözünden ve gönlünden sürgünün ?
Eğer herkesi peşpeşe vuran sahipsizlik
Sokula yıkıla herkese nasiplice pay sunansa...
Ve bir tek kişiyi sokan akrep,
Doyumsuz saldırışlarla tek tek herkesi...
Hiç oluru yoktur ki fikri bu dünyadan kaçaklara terk olan sen
Kendini kuyular karası A-fal bakışlardan görüp
Sağ ve sağlam kalasın

Seyfi Karaca..........Mart / 11