Gölgeler İçindeyim Şiiri - Emre Özbaş

Gölgeler içindeyim
Sensiz
Kimsesiz
Buhranın dibindeyim
Çaresiz
Issız kaldım sokaklarda
Sessiz
Nefessiz
Beni teneşir paklarda
Ölümün yüzü soğuk gelir
Sesim hep boğuk gelir
Gözlerim puslu karanlık
Artık karşımda belir
Elindeyse sakin dur
Elde değilse delir!

Ve yinede mağrurum
Aşk elinden mağdurum
Yetti ettiğin zulüm
Gölgeler içindeyim
Sensiz
Nefessiz

Gölgeler içindeyim
Sensiz
Kimsesiz
Ah be zalim sensiz
Herşey muhabbetsiz
Karanlıklar etrafımda
Pusu kurmuş habersiz
Sevdanın eşrafında
Faka bastık ilgisiz
İnsanın eşrefinde
İhanet yok meşrebinde
Haram girmez maşrafında
Sen gibi gitmez nedensiz
Ve ben yine sevda sokağında
Gölgeler içindeyim
Sensiz
Kimsesiz

Eşrefindemi sorun
Meşrebindemi bilmem
Kalbimi yaraladın
Bunu aklımdan silmem
Belki üç gün ağlarım
Belki üç yıl hiç gülmem
Gölgeler içindeyim
Aydınlık tek dileğim...