“Ete kemiğe büründüm / Yunus diye göründüm“
Dün gece sabaha kadar, hep bu sözü düşündüm.
Etle kemik bu gölgeler âleminde
Bizi somut kılan, soyut olan düşünceye
Çıkınca ikisini de elimizde “ruh” kalır
Damla deryaya kavuşur, onu da Allah alır.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta