“Ete kemiğe büründüm / Yunus diye göründüm“
Dün gece sabaha kadar, hep bu sözü düşündüm.
Etle kemik bu gölgeler âleminde
Bizi somut kılan, soyut olan düşünceye
Çıkınca ikisini de elimizde “ruh” kalır
Damla deryaya kavuşur, onu da Allah alır.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta