önüme sıralanmış keskin çizgiler
ardıma dönsem önüme düşecekler
kafam ellerimin arasında şimdi
her düğüm bile bilmece
her anlamsızlıkla birde ben anlamsızlaşırken
beni çözecek olan gölgeler
ışığında umut, ışığında sessizlik
simsiyah kalelerden örülü güneş ısırıkları
batarken güneş
en çok sevinenlerdir cüceler
gölgeler
gölgeler
ne yana dönsem hep gerideler
ellerim kafamdan sıyrılsa
anlamsızlık son bulsa
bilirim ki en derinden nefesler
bitseler
zaman geçer,yol biter, ışık bile söner
öne geçemez asla gölgeler..
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir yerde eğer güneş batıyorsa cüceler en çok sevinenlerdir. çünki boyları değil,yansımaları uzamaktadır..
anlamsızlık son bulsa
bilirim ki en derinden nefesler
bitseler
zaman geçer,yol biter, ışık bile söner
öne geçemez asla gölgeler..
Emeğinize ve yüreğinize sağlık... Tebrikler... Saygı ve hürmetlerimle
TÜM YORUMLAR (2)