Gölgeler Şiiri - Ramazan Adil Uysal

Afili titrek gölgeler bağışlamaz
Tüllenir mağribi tutsak edilmiş gece
Tutkusu bu yolların milimetrik
Yalnız kırmızıya akmaz trafik
Yeşile mahkum edilir işkence.

Hazzı yeşil yapraklar hırsızı
Meyvesi ölgün ışıklarca sarı
Yalnız buruk yürekler anlar
Kırmızı yaşlı mahzun kaldırım bakışları.

Yanar-söner;
Mavzer bıçaklı arabalarda ışıklar
Bağışlamaz kimseye olgun telaşlarını
Aşınır topukları mumyalanmış kaldırımlar.
Geçilir yağmur bulutu sevdalarla
Dudaktan kalbe yol bulup
Deler geceyi delifişek sessizlik
Bardaktan boşanır can damarından…
Şaşkın yol tutuşundan
Lodos vurgunu, kül yangını
Denize tutsak martılar ölür
Şehir yılankavi neonlar hüzmesine
Gecenin ahengi topuk seslerine bürünür
Kim geçerse ölünür
Kanımca kırmızıdan.