Gölgeler! Şiiri - Gülçin İçöz

Gölgelerimiz çok durgun gölgelerimiz ağlamaklı...
Bir baharın bitip,bir kışın başlaması gibi...
Biri durdursa bu kaybolma sağanağını,
Herkes tüm güzellikleri hakedecek gibi...

Bakışlarımız yalan,bakışlarımız silinmiş...
Son teknede selamını vermeden gitmiş.
Yaşamın kıyısında durduğumuzun farkında olmasakta,
Söylenecek tüm sözler çoktan bitmiş...

Şimdi bir akşam iner buralara,
Denizin tuzu hala dudaklarımda,
Yorgun düşsede artık gözlerimiz,
Bırakıp gitmeyeceğim,bu sevdayı burda!

Ben çoçuğum daha,
Kirletmeyin dünyamı yalancı bakışlarınızla
Koşmak oynamak isterim bu deniz kenarında,
Üzülme anne katlanırım ben babamdan yiyeceğim azara...