Gölgeler Şiiri - Veli Can

GÖLGELER

Gölgeler de kaldım sensiz
Güneş ol gel bana aksın sensizlikten donan kanım
Seni özledim çok zamansız çaresizim
Her yeri siyah güller sardı
Zehirli çay tadında birde içimde sen vardın
Bize ait cümleler kuramaz oldum
adını anamaz
Hayalini kuramaz oldum
Değerini bilmek gerekirmiş her şeyin
Zaman susunca sevda sandalları batınca
İhtiyar Balıkçı eline kefeni alınca değeri kalmıyor hiçbir şeyin
Gün batımına bakarak içine çekerken sigarayı diyorum
İşte benim sonumda bu mu olacak diyerek iç çekiyorum
boğazım düğümlenir yutkunurum
Vefasız zamana isyan eder başımı alır giderim
sen yoksun isyan şarabını tepeme dikerim kendimden geçerim
elimde kalan bir sendin anılar çaldı onu benden
gölgeler nerdesiniz örtün üzerimi görmesin kimse göz yaşımı
beni yakan içler acısı sancımı yüreğimden akan kanımı
gölgeler gelin sarın beni bedenimi alın kaldırın ayyuka
şaşkın kuşlar yuva kursun tam kalbimin küf tutan yanına
seni getirsinler kanatların arasında
ve ben
ölsem bile seni sevdiğimi ölümün gölgesin aşkımı seslendireceği

düşgözlü 03/10/2006