Gölgeler Şiiri - Ehyet Dumlu

Ey eski aşkların baharı!
Bir küp ağu mu içtin ki, kızgınsın bana
Güz sancısı çeken bakışlarını çek artık üzerimden
Koy kamanı kınına, sen beni öldüremen

Gece başlar sevda çekenlerin kağnısı
Balya balya özlemi sabaha taşımaya
Bu yolda güneş doğmaz, bu yol hep karanlıktır
Bu yük cüzzamlıların, bu yük hep ağır
Bu özlem, bu hasret, bu deli sevda...

Bekler durur hep onlar, doğmayan güneşleri
Koca koca heykeller yaparlar karanlıkta
Sonra da bağışlarlar sonsuz karanlıklara
Onlar yapar sadece gölgesiz heykelleri
Gölgesiz heykelleri taşırlar mezarlara

Bir heykel yaparlar ki Aslı'dan daha güzel
Taşa boyun eğdiren Şirin' den daha güzel
Mecnunu kıskandıran Leyla'dan bile güzel
Sevdalara baş eğen o tabutsuz heykeller

Ayakkabım bağcıksız olsa ne değişecek
Sırtımdaki kamburu gölgeler mi görecek
Ölsem, beni sabaha heykeller taşıyamaz

Ey eski aşkların baharı!
Gölgeler gecesiz hiç yaşayamaz
Gölgelerin sabahı hiç olmadı ki…

18.07.2025 Ehyet DUMLU