Sonmu,başlangıç mı, bilinmezler içinde bir yer,
Güneşin parıltısında, gecenin gölgesindeyim!
Ufku karanlik, sonu dönülmez bir sefer,
Varlık mı, yokluk mu, acep bunun neresindeyim!
Kalemin ucundan damlayan kan,mermi olmuş cümleler,
Bu hüzün bu yüreği, daha ne kadar örseler?
Beynimi kemiren soru , kalbimde tepinen pireler!
Daha ne kadar gelir, ardımdan kovalayan gölgeler...!
Gölgeler güvenilmez bir ev ,karanlıkta salıncak,
Karanlığa gizlenmiş, bin bir renkte saklı tuzak!
Elimde dedemden kalma tahta bir oyuncak,
Kurtuluş mu belki!.. kar tanesi kadar güneşe uzak!..
Kayıt Tarihi : 9.2.2022 22:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Turan 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/09/golgeler-227.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!