Gölgeler Şiiri - Ercan Güzel

Yolun başında hazan, dizili taşlar,

Derin karanlıklarda, derin sessizlik,

Her adımda gizli, bir nara ki başlar,

Her solukta kayboluş ve çaresizlik.

Geceye karışan bir koku belirir,

Toprak mı, ağıt mı, adını bilemem,

Daha çok gölgelere sığınan bilir,

Gölgelerde yanan kaderim diyemem.

Gökyüzü kurumuş, yıldızlar da dingin,

Bir sessizlik ki ölümden de ötede,

Gölgemin düştüğü yol dağlardan engin,

Sonra bir el... Bir bekleyiş... Başka alemde.