Gölgeler Şiiri - Kaan Kapgan

Belki yirmi yıl arayla aynı sokaktan geçebiliriz
Bu da bir mutluluk sebebi değil mi?
Kristalli gözyaşları dökerek kaybolsam buralardan
Henüz bulutlarını giymemiş bir gök altında
Senin bulutun ben olsam
Benim gölgem senin gölgende kaybolsa
Güneşin yakıcı savrukluğu
Ve sızılarımızın altında.
Belki oturup dizlerimizi dayarız birbirimizin yalnızlığına
Uzayın cebi delinse,
Seni benim yüreğime  düşürse..
balkonunda yıldız dalları olacak
Beni eski diye düşünecek
Yahut hiç düşünmeyeceksin
Sen ayrılacaksın, 
Bu düzenin insanı kötü
Sen kötü olamayacak kadar gösteriyorsun kötülüğünü
Tanrı'nın şefkatiyle saçlarını ıslatacaksın ve geriye atacaksın
Yandan bazılarını yıldızlarla tutturacaksın
Gözümün önünde ruhum yalvar yakar ayrılacak benden
Benden çok sana
senden çok senin varlığına sığınacak
Biraz isyankar biraz inançsız olacak
Belki birbirimizin mahşeri olacağız
Ve gerek kalmayacak inanca.