Gölgeler Şiiri - Gizem Karagöz

Aydınlığın karanlığıdır gölgeler
Hiç yaz gecesi olmayan kaçak bir ayın
Ele avuca sığmayan
Hatta ve hatta sonsuzluğa uzanan nurları gibi
Dokunmak ne mümkün
Arkasından koştukça kaçan bir çocuk gibi
Uzansada ellerim heryanı hiçsizlik
Ben, şiir ve paslı kalemimin gölgesi
Oturduk bir masaya özgünce muhabbet etmekteyiz
Karmaşık bir takım şeyler ardından sarmaş dolaş fikirler
Aynı karanlığa silahmış gibi kuşanılan kalemle yazılan şiirler gibi
Işığa tutulan bir kağıt parçası
Ve üzerinde parıldayan sözcük kümeleri
Bir geceler kabul eder boşluğa yazılan gariban şiirleri
Karanlıklar bir tas çorbayla besler gölgeleri