Gölgeler bırakmadı beni
Hayalet düşlerin yankılarıyla bakar oldum
Birtakım kaybedişlerin neticesinde
Yeniden en kaygılı zamanlarımın nihayetinde gündüz düşleri görürdüm o zamanlar
Karartı ve hüsran bulurdum kendimde.
Gölgeler bırakmadı beni
Hayaller de hayalet olsa aşk kıvılcımlarında
Sessizlik ve umutsuzluk budalası halimle
Derinden bir haykırış koparırdım
Makamların en yücesinden
Gölgeler bırakmadı beni
Yargılarımın kurtuluş gününü kutluyordum oysa
Bahar akşamlarının en ince kadife rüzgârlarıyla avunurken sokak arası pencere sohbetlerinde
Ya da beklentilerim varken geleceğin en şahane ümidiyle
Yok, olmanın en hazin sonunu gördüm
Gecesi gündüz olan masmavi hayallerin kimsesizliğinde…
Kayıt Tarihi : 15.6.2015 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/15/golgeler-190.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!