Ben yürürüm ardım da gölgeler
Gökyüzünde ki ay yerimi belgeler
Havayı saran agır, anlaşılmaz bir koku
Gölgelerle gökyüzü yolumun sarsılmaz oku
Gölgeler sinesine çekilir bir anda
Ay diker gözlerini karanlığın koynuna
İnmiştir balta gölgelerin boynuna
Şafak atarken kendinden emin
Ayın bakışları öylesine derindi ki
Ölüm dolu gölgeleri deldi demin
Kayıt Tarihi : 4.1.2014 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!