Gölgeler Şiiri - Kasım Taşdemir

Bir uçurumun kenarındayım
Nereye baksam korkutan gölgeler
Ne zaman düşerim diye paniklemekteyim
Gölgeler bırakmıyor peşimde hep gölgeler.

Sürekli kovalıyorlar kaçmaktayım
Bin bir zorlukla ayaktayım
Çalarken saat gölgelere takılmaktayım
Gölgeler, zamanıma da sızmış gölgeler

Çamura batmış çocuğun hali benim halim
Gölgelerin koşturduğu ben ben değilim
Aklımda koşmak var durmaksızın
Gölgem peşimde yakalanmak üzereyim