Gölgeler Şiiri - Fuat Polat

Hep birbirine benzer gölgeler,
Yürürler,
Koşarlar,
Sahibiyle yaşar,
Sahibiyle ölür gölgeler.

Konuşamaz,
Bakamaz,
Duyamaz,
Sevemezler,
Sahibi ne derse,
Onu yapar gölgeler.

Oysa ne güzelmiş insan olmak.
Dünyayı yaşayabilmek.
Dokunabilmek,
Görebilmek,
Tadabilmek,
Sevebilmek,
Sevilebilmek,
Ne kadar muhteşemdir nefes alabilmek.

Ama seni o kadar özlüyorum ki sevdiğim
Gölgeni bile kıskanıyorum senden
Alsınlar herşeyimi
Yaşantımı,
Zamanımı,
Bedenimi,
Ruhumu,
Herşeyimi alsınlar
Yeter ki
Yanında kalacaksam
Gölgen olacaksam eğer.

Temmuz 2010