Tek başıma seyirdeyim karanlık bir gecede,
Önümde cisimsiz bir şey beni takipte…
Ev bacalarından süzülen kara dumanlardan;
Teşekkül oldu siyah korkunç gölgeler.
Ruhumun sıkıntısı benzimi sararttı,
Etrafımı çevreledi görünmez çehreler.
Bilinmeyen sır gibi işledi darbeler,
Nazar değdirdi bana siyah korkunç gölgeler.
Önümü kesti deli dolu sineler,
Hesap sorar gibi peşimde dolaştılar.
Işık vurunca direkten, apansız kaçtılar.
Korkuttular beni siyah korkunç gölgeler.
Kulaklarımı çınlattı doğanın gürültüsü,
Gözümü bürüdü siyahların örtüsü.
Teker teker geçtiler yol bilmeyen sürüler,
İşte onlar; siyah korkunç gölgeler.
Kayıt Tarihi : 20.5.2010 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süheyla Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/20/golgeler-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!