Gölgelerimize basmayı denerdik çocukken,
gizlice bizi görse kaçacakmış gibi, ne gölgemize basabildik ne de gölgemiz bizi bıraktı, ne zaman bir ışık düşse üzerimize gölgeler görünüverirdi.
Gölgesiz bir aydınlığın süresi kısacıktı
Tam öğle üzeri
Sen görünürdün
Bir gözaçıp kapama mesafesinde zamanın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla