İki karartı
Karanlığın içinde
Meltemle yürüdüler
El eleydiler
Bölük pörçük ak mermerler
Alev alev tutuşuverdi ilkin
Asuri sütunlara
Yansıdı silüetler
Sımsıkıydılar
Titrek ve heyecanlıydılar
-Sen hiç ……,diye sordu biri
-Evet; ama...dedi öteki
Anlaştılar..
Tonozlarda eridi fısıldaşmalar.
Ansızın
Ötelerde
Kayboldular.
Uzak solumaların
Tek tanığı
Geceydi…
Neler neler uçuşmadı ki ortalıkta
Toza dumana gitti her yer
Fırtınadan...
Kayıt Tarihi : 18.1.2009 17:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/18/golgeler-116.jpg)
Ansızın
Ötelerde
Kayboldular.
Uzak solumaların
Tek tanığı
Geceydi…
..
aç gözlü gölgeler....
aşkı zamansız bitiren iç sesler...
Tek tanığı
Geceydi…
Ortalık
Toz dumandı
Neler neler uçuşmadı ki
Fırtınadan...
ÇOK MÜKEMMEL Okurken yaşıyor okuyucu adeta dizeleri,su gibi içmek istiyor,bu kadar olur yani şiir şiir gibi şiir,yüreğinize sağlık büyük üstad,saygılar...
Karanlığın içine
Meltemle geldiler
Çok güzeldi severek okudum.Yüreğinize sağlık saygılarımla.
Tek tanığı
Geceydi…
Ortalık
Toz dumandı
Neler neler uçuşmadı ki
Fırtınadan...
***Sevgili Necdet ağabeyim, adeta sonu çok güzel biten bir hikaye ve bir filim gibi bu güzel şiiri yazan yüreğinizi kutlar tam puan ekleyerek sayğılar sunarım, sayğılarımla
TÜM YORUMLAR (73)