Anne daha dün gibi; yaşadığım ne varsa,
Bir perdenin ardında gölge gölge durmakta.
Kimin; nerde bu oyun; kimler oynuyorlarsa,
Çocukluğuma dair bir hayal kurdurmakta!
Anne daha dün gibi; yaşadığım ne varsa...
Bir mumun alevinde titreyen bir nefes var!
Her şey dekor,muşamba; herkes seyirci kalmış!
Uzaktan(?) gelen sanki tanıdığım bir ses var!
Çocukluğumdan beni çekip,çıkarıp almış!
Bir mumun alevinde titreyen bir nefes var!
Anne yaşamak denmez; ölmeye gelmişiz biz!
Ne varsa kayda düşen görmeye gelmişiz biz!
Ölüm provasını yaşarken yaptığında,
Oyun bittikten sonra gülmeye gelmişiz biz!
Anne yaşamak denmez; ölmeye gelmişiz biz!
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 03:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÇOCUKLUĞUNU VE ÇOCUKÇA MASUMİYETİNİ ÖZLEYENLERE İTHAFEN...
![Hasan Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/30/golgedekiler-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!