Güneşin en yakıcı vaktinde,
bir ağacın gölgesine sığındım,
ve senin yüzüne benzeyen yapraklara.
Bugün yine,
bir sızı gibi içimde,
saklı kaldı o cümle:
“Günaydın diyemedim...”
Kayıt Tarihi : 6.11.2025 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!