Gölge Şairi Şiiri - Vildan Altunbaş

GÖLGE ŞAİRİ

Bir ağır yük gibiydim,zor oldu zaman aldı,
Ama taşındık,valizler dolusu hüzün! ,
Kamyonlara sığmayan bir dertle! ,
Bir başka yalnızlığa taşımdık! .

Bazı eşyalarım kayıp,çatlak ve kırık,
Arta kalanları doldurdum vitrinime,
Bu kez hazırlıksızdım,
Eksiklerim vardı,tamamlanmayacak şu ömrümde.

Artık hiçbirşey gelmiyor içimden,
Ne iyiliğe ne kötülüğe! ,
Bu işte! yeniden başlattığım hayat!
Ömrüm anlaşılmaz bir şekilde son bulacak! .

Kağıtları yırtıp soba tutuşturdum bir zaman! ,
Kalemleri gözlerime çektim,
Renkli baktım hayata,
Mavi yeşil gözlerimle.

Aylardır hiç düşünmedim,şairler ne yapardı? ,
Kalemle kağıt bu işemi yarardır.
Mutlumu oldum gitgide dahada mutsuzum.
İçimdeki gölgeyi öldürmekti tek suçum.

Ağaçta zoraki tutunan yaprak! ,
Düşmeyi düşünürken yapışmak! ,
Ya uçmalı ya toprağa karışmalı! ,
Olduğu yerde mutlu olamayan bir yaprak! .

Ben sonu gelmez bir gölge şairi,
Hayallerimin bile gölgesini görürüm önce! .
Bir gölge vardı içimde, şimdilerde kayıp! ,
Şair olmak yada olmamak, sayesinde bir anlık! .

24.12.2003

yazan:Vildan Demirci Altunbaş

…Bu şiirle ismim ortaya çıktı, Artık ben: GÖLGE ŞAİRİ….’yim