Neden kararsizim,neden karanligi yasiyorum? Oysa gunesi kucaklamistim daha bu sabah, o da beni.Neguzel gun demistim.Sevinci yudulamistim sicak cayimda, umutlarimla tadlandirip. Gorunmez kanatlarim tasimisti duslerden gerceklere…gerceklerden duslere ucururcasina beni. Beyaz bir tuydum gun boyu…
Karanlik dehlizlere cekti iki cift sozcuk.Gun karardi, bulutlar ofkelendi. Icimde dinmeyen firtina…Goz kapaklarim tasiyamadi onca yuku. Agirlasip suzuldu yanaklarimdan umutlarimin ortasina. Umutlarim ufaldi ufaldi,cekti bir top kumasken…Simdi ben ne yapacagim, neden dolasiyorum odayi boylu boyunca ve dunya neden ufaldi avuclarimda? Daha bu sabah acilan kollarimin arasinda kocamandi. Kavusamamisti parmak uclarim. Binlerce yurek vardi yuregimin icinde carpiyordu ozgurce…Guluslerim tel orgude kan cicegi, Niye?
Onca zirhi deldi iki kelime.Duygularim sarkit dikit dusunce denizinde.
Zaman durdu nasilsa….Yuregimin corak topraginda yeserttigim cicekler soldu.Dokuldu canak yapraklar, tac yapraklar.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
