Gölgende bir insan olabilirmiyim
Uzun eğri bir silüet gibi duran ve ömründe gölge görmemiş serviler gibi
Bulduğu duvara yaslanan
Buruşuk patates tarlasında bir servi.
Tanrım
Ben gerçekten omuyum
Bu kadar uzaklaştım ruhuma
Senle bile değilim.
Perdesinde bırakmak en güzel aşkları
Tadı damağında biraz sulu biraz sükunetli aşkları tabii
Mayhoş tu! Kekrekimsiydi! ...
Antepti! ...
Güz görmeden sararmaktı adımızın toprağına kazındığı.
Kayıt Tarihi : 23.5.2010 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!