Ufak bir göl kıyısında unuttuğun ten
Yaprakları öksüz bir dalda esen rüzgardır
Sen dalgalarını kayalara vurdukça
O ten dokunaksız bir tanrı kadar yalnızlaşacaktır
Bir adsız nehirden
İskelet vücutlarla hazırlanmış bir sandal
Elleri boş alabildiğince
Geçip gideceksin gönül boşluğunda
O ten asla ürpermeyecek!
Bir yanından öbür yanına geçiş yok
Öylesi dolu
Dahası yapayalnızsın
Ateş demetlerinden bir saksı çiçek
Ve yol başında çıplak bir hüzün çınarı
O ten sonsuza dek senden nefret edecek!
Kayıt Tarihi : 19.7.2001 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!