Göldür
İnleyen sazlıkların biriken göz yaşları
ayla sabaha kadar dinmeyen fısıltılar
kayalar bin ses verir dinler hazin kuytular
bazı gün kıpırtısız bazı fırtınalarla
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Çok güzel ve etkileyici buldum şiirinizi. Yaydığı hüzünleri bile, tatlı ve narin ezgiler yansıtıyordu. Tekrar, tekrar okudum ve antolojime aldım.
Yorumlamak lütfunda buklunursanız, bende size Oldukça eski tarihli ' GÖL ' şiirimi sundum.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle selaqmlayıp kutluyorum sizi değerli şairim. Saygılarımla. Kemal Polat
__________
G Ö L
Sanki göz yaşlarımdan meydana geldin
Sen dalgalarınla güler eğlenirdin
Ben’se yeni acılarla otururdum başucuna
Göz yaşlarımı katardım,
Bir damla da olsa sularına.
Hep böyle olurdu işte başucun,
Oturduğum an kaybolurdu
Kayalarında yorgunluğum;
Bana hep onu anlatırdı,
Sularında kalan sevincim.
Ey göl! sana kötü diyemem:
Kalabalık şehirlerde kaybettiğim saz benizlimi,
Bana gülen berrak ve ıışıltılı
Vefalı sularında bulurdum.
Otlar, sazlar gölgelenirdi,
Ay doğardı yansıması sularında,
Cırcır böcekleri öterken,
Ben’se bir gölge gibi baş ucunda
Sanki kaybolup gitmişim sularında.
Ey göl, ne vefalı aynamdın sen:
Bana, beni anlatırdın, bir de onu,
Saz benizlimi, çimen yeşillimi;
’Hani nerede o? ’ demiştin,
Sonunda sende ağlamış, hep ağlamıştın.
Ağlasan da, gülsen de, ne fayda:
Karanlık şehirler yuttu onu,
Bana yiten sevinçlerimi hatırlatma!
İşte son günümde senin,
Sana veriyorum bütün sevgilerimi,
Sana, yalnız sana, bütün sevinçlerimi
Ve de ılık göz yaşlarımı.
Ama sakın unutma, o çakıl taşlı
Itır kokulu yollarında yürüyen;
Çıplak kayalıklarında sabahlayan,
Mutsuz ve küskün insanları,
Unutma gönül sevdalarımı! ..
Onu sana,yalnız sana verdim.
Sessiz göl sonsuzluğa akarsın:
Hani benim gözyaşlarım?
Ey benim kayabaşlarım!
sazlarım, yoncalarım,
Hoşça kalın,atlı karıncalarım.
Ey göl! derin göl,
Suları serin göl,
Hoşça kalın umutlarım, göz yaşlarım ,
Cambaz su samuru yoldaşlarım.
’1965 Nişantaşı /İST. Kemal Polat'
Şiirlerinizde değişken bir nitelik duygular ve benzetmeler yalın bir eksende ilkbaharın mehtabı oluyor parlak ve okuyanı içine cezbetme güzelliği,sürükleyiciliği anlam ve serzenişin -BEN ÜLKESİ-ama herkese açık taç kapısı bir ülke- yalın sihri bahar kelebekleri misali konuyor insan melaikesine!!!saygılarımla hayırlı hafta sonu!!!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta